01 junio 2007



Hola qué tal todo?! Cuanto tiempo sin decir nada en el blog!! La verdad es que lo he tenido un poco descuidado y tal vez abandonado. Supongo que va a rachas. Unas veces estás más "escritor" (de blog) y otras lo estás menos.

Por aquí todo bien. Hace ya unos 9 meses que estoy, que vivo y llevo mi vida, en Luxemburgo. Ha pasado y está pasando rápido. Ya tengo hasta recuerdos de cuando llegué y me quedan lejos. En El Prat cargado hasta las cejas de maletas, aterrizando en Luxemburgo (ya de verdad), mi breve estancia en el hotel, mis primeros días e impresiones en un nuevo trabajo en un nuevo sector y en un nuevo país, la mini mudanza a mi apartamento, mis primeras adaptaciones al piso, la compra del coche, las adaptaciones a los hábitos cotidianos de este país (el cafelito de las 10h. en el bar, aquí, es otro tipo de cafelito, con otro periódico, con otro ambiente, con otros camareros), mis primeras farras, etc.
En el trabajo ya ha llegado más gente más tarde que yo, con lo que he dejado el puesto de "honor" de "el nuevo" a otros. He ido conociendo a más gente y a más grupos, y natural e inevitablemente empiezo a ver menos a los primeros que conocí. Me siento más "instalado" en esta ciudad y en este país. Siento que, poco a poco, empiezo a formar parte de él y él de mi. Nos estamos haciendo buenos compañeros de viaje.
Estoy conociéndome en nuevas situaciones no vividas con anterioridad. Me estoy descubriendo en nuevos ámbitos, y me gusta notarlo, estamos en marcha! Estoy empezando una nuevo capítulo totalmente nuevo sobre una materia que creía conocer y tener bajo control. Vuelvo a sentir ese gusanillo ...qué ganas tenía!
Me siento muy cercano de vosotros, lo míos, porque estamos en constante contacto, os tengo muy presentes. Me gusta cuando os veo y me gusta ser consciente de estar aprovechando vuestra preciosa presencia, y por esta misma razón, echo de menos poder estar con Enric. Tengo muchas ganas de verle y de compartir buenos momentos con él.
Bueno, no garantizo continuidad porque está claro que esto va como va y no me apetece forzarlo, pero que sepáis que estoy bien y que por aquí todo bien!
Petons i abraçades!
Jordi

PD: Por cierto, cuando tengáis un momento, os recomiendo ver estos dos videos que me recomendó Enric:
http://video.google.es/videoplay?docid=3014637678488153340
http://www.dailymotion.com/video/x1makd_usa-protector-solar

6 comentarios:

A las 02:55 , Blogger Ros ha dicho...

Ostres Jordi, feia temps que no deies res eh! aquesta foto és preciosa. El temps passa però els somriures perduren.
Una abraçada
Rosanna

 
A las 12:21 , Blogger Francesc Catala ha dicho...

Jordi la foto es molt guapa, llastima que no tinguis la seguent baixant del mastil amb el culet apretat...jejeje.
Ja he actualitzat el blog, ja tocava.
Una abraçada.

 
A las 23:09 , Anonymous Anónimo ha dicho...

Hola Jordi !!
Quan de temps sense saber res de tu ... Quan tens previst venir per terres tarragonines ?
La foto és preciosa i els dos videos de l'Enric magnífics ... fan rumiar una estona !

Petons

Crazy Uncle

 
A las 02:48 , Anonymous Anónimo ha dicho...

Petonets molts. La foto és preciosa i el somriure també, coincideixo :-)

 
A las 14:34 , Anonymous Anónimo ha dicho...

Eiiiiiiiiiiiiiiii, vaya foto, no tengo palabras... cómo ha ido por NY??? Por aquí de nuevo al trabajo y a la rutina... es lo que hay... Un abrazo desde Bcn. mj

 
A las 02:02 , Blogger Francesc Catala ha dicho...

Ara que tots hem actualitzat el blog et toca a tu... que ja canta....

 

Publicar un comentario

Suscribirse a Enviar comentarios [Atom]

<< Inicio